Hans en Nienke: 23 december 2014: ho Ho HOO!

wat zou het goed zijn als Kiwi's dat nou letterlijk zouden nemen en niet als de Santa aansporing om in December effe helemaal los te gaan want ooeeff wat is December een heftige maand hier, Christmas do-season has been opened.
Moet allemaal in drie weken gepland worden, omdat met kerst de grote vakantie begint en iedereen tot February weg is op vakantie of bezig is weg te gaan.

De eerste bijeenkomsten waren de BBQ van de NL Foundation in Eastbourne en daarna het diner van de borrel club in de Wellington Club. Hans heeft twee nieuwe hobbies (en bijbehorende netwerken) en als gevolg daarvan heeft Nienke minimaal twee christmas do's erbij ieder jaar in December. Oh well, het zijn leuke mensen dus ach ja waarom niet.

In Council begon het met de jaarlijkse borrel van de legal firm op woensdag na het werk, altijd leuk om even bij te praten met de juristen waarmee ik aan mijn eerst project bij Council werkte in 2008/2009. De dag erna een kerstlunch met mijn vriendinnen clubje in Council, ook gewoon gezellig (zonder wijn.) Op vrijdag begon het echte werk; de christmas lunch van Infrastructure, ieder jaar hetzelfde en ieder jaar een enorme zit. Twintig mannen en vier vrouwen aan lange tafel bij de Thai. Niemand verwisselt van plaats dus het is zaak om vroeg te zijn en zorgen dat je 'leuk' zit. Wat betekent mensen waarmee je kan lachen of naast een van de vier collega's waarmee je echt leuke discussies kunt hebben over van alles en nog wat. Ik was dus niet vroeg moest mensen een lift geven en dan valt die lunch niet mee.., het valt niet meer om drie uur lang te converseren met collega's waar je meestal in een half uur max (of 5 minuten) mee bent uitgepraat. Gelukkig is er altijd veel te eten, wordt er een secret santa gedaan (waarbij de helft moeite doet om iets grappigs of leuks te kopen voor degene die ze getrokken hebben en de andere helft gewoon niet.....mannen!) en wordt er veel gedronken. Behalve door Nienke en nog 1,5 idioot die nog naar huis moet rijden en het niet de moeite waard vind om midden op de dag flink door te tanken en een taxi te regelen. Dat is een heel groot verschil met NL; christmas do's zijn er om vooral heel veel te drinken. Na de lunch was ik blij dat ik huiswaarts ging naar de hot tub maar een paar collega's gingen nog verder naar de kroeg. Krijg ik op maandag de lachende verhalen hoe J. (41 jr) over haar nek is gegaan in de wc na drie flessen cider. Tja ik kan er niet echt om lachen, daar ben ik dan toch te Europees voor vrees ik. Nooit teveel drinken met collega's is al jaren een goed devies voor mij want ik herinner me nog de verhalen op een van de rechtbanken over de voorzitter die toch helemaal over de schreef was gegaan dronken en wel.

De dag erna de Otaki Medical do hier in de tuin waar Hans al over schreef (hij houdt niet van karaoke dat moge duidelijk zijn - geheel in lijn met zijn alter-ego the one and only Archie Bunker). Het was redelijk geslaagd maar toch te veel azijn-p. om het volgend jaar nog een keer te willen doen. Dan gaan we nog liever gezellig met z'n allen aan een lange tafel bij the Thai zitten!

De foto's bij dit verhaal hebben duidelijk niets te maken met de Christmas do's maar zijn opgestuurd door Jenny uit Melbourne die met ons op de cruise was in Fiji. Hele aardige lui en hij had net een Go Pro camera gekocht waarmee hij ging snorkelen. Tof dingetje, goeie foto's, gaan we over nadenken - nl ook heel lekker klein om mee te nemen de berg op. Zo krijgen jullie een indruk van het snorkelen in Fiji, was iedere dag genieten ik wil zo terug die boot op.

Afgelopen weekend was het hoogtepunt; vrijdagmorgen om 7am aantreden voor het council staff breakfast - ach ja wat zal ik zeggen. Ok. Diezelfde avond naar Wellington voor het kerstdiner met de NL Foundation, dat was gezellig en deze keer gingen we met de taxi. Beviel me toch helemaal niet dat derde glas wijn dus volgende keer rijd ik gewoon weer zelf. Was heel gezellig om te blijven slapen en ontbijten bij G&L die we sinds haar superbaan veel te weinig zien.

Thuis gekomen nog even geholpen twee schattige roze biggen te vangen die steeds maar terugkwamen bij een ouder buren stel down the street en hun tuin aan het omwroeten waren. Hij belde buiten adem dat die damn piglets weer in zijn tuin liepen, dus ik schakelde animal control in en reed er maar snel naar toe om te zorgen dat die officer ook echt wat te vangen had. Schattige beestjes, lieten zich lekker kietelen maar het vangen was een hele tour. Ze gilden alsof ze levend werden opgegeten. Jammer dat ik geen foto heb gemaakt! Ze zijn van de farmhands (hun overburen) en ze blijven maar ontsnappen. Klusje tussendoor het maken van een platter voor de volgende do bij vrienden r&m thuis, wel relaxed. De hele avond stromende regen!

Zondag waren we uitgenodigd voor een laatste lunch bij B&M wiens huis nu verkocht is. Wij zijn even oud als hun kinderen die er ook waren. Dat is de zeer korte versie, maar het was heel speciaal. Na afloop van de lunch om 3.30 pm door naar de buren christmas do om 4pm! Uiteindelijk om 9 uur 's avonds huis, overdoses geregistreerd.

En nu begint de rust weer te keren. PFF. Gewoon gewerkt gisteren, vandaag en morgen nog maar de staff numbers zijn gehalveerd, heerlijk rustig. Van alles aan het wegwerken waar ik niet aan toegkomen ben.
Morgen wil ik even bijpraten met mijn manager over andere werk mogelijkheden, de waste manager van een andere council heeft me gevraagd of ik als consultant voor hem een paar klussen wil doen. Dat zou voor mij een mooie start up zijn naar consultancy werk en toch in waste management dus ik ben benieuwd wat hij zegt. Ik heb vandaag even een lijst gemaakt van klussen die ik nog moet doen om te bekijken of ik wel echt meer tijd heb binnenkort maar dat valt nog even tegen...

En dan kerst in stilte, just the two of us. Hans is on call maar niemand belt, prima.
We zullen teveel wijn drinken op onze jongens en teveel kerst cake en kaasjes eten en goeie en slechte memories voorbij zien komen. Niet anders dan anders maar de focus op kerst hier en de honderd duizend keer; 'have a great christmas with your family' maken ieder jaar weer de confrontatie groot en het gemis niet minder; there is no family zonder onze jongens. zo simpel is het.

En ook nu zal onze blik daarna weer vooruit gaan, naar een heerlijke nieuw jaarsavond hier in de tuin met onze vrienden om te vieren dat we toch dat nieuwe jaar weer in willen. Uit naam van onze kinderen het leven leven omdat zij het niet meer kunnen.