23 september 2015: Kogel is door de kerk.

Vorige week zijn we een dagje naar Welly geweest. Nienke bracht een bezoek aan de kaakchirurg en kreeg te horen dat het allemaal niet zo erg was als gedacht (scheelt weer een paar vliegreizen). Omdat we er toch waren hebben we eindelijk de Gallipoli tentoonstelling in het te Papa museum kunnen bezoeken.

Dit ging over de landing van de geallieerden in de eerste wereld oorlog op Turks grond gebied. Daarbij verloor maar liefst 87% van de 8556 Kiwi soldaten het leven. Als je het landschap bekijkt kan je niet anders stellen dat het een en al geblunder was van het Engelse opperbevel en ... Churchill. De tentoonstelling is in elkaar gezet door Peter Jackson en de beroemde Weta studio. Veel info en gigantische poppen (hier op de foto's) die indrukwekkende momentopnames weergaven. Allemaal jongemannen die door falende politici de dood in zijn gestuurd.

Daarna waren we bij de opening van de World Press Photo 2015 in Wellingon. Wederom heftige beelden van over de wereld. Ik heb gekozen voor een foto van vervuilende fabrieken in China, waar ze al onze prullen maken. Het land eromheen is zo vervuild dat er niets kan groeien of grazen. Om het toch maar niet zo erg te laten lijken hebben ze kunstof schapen eromheen gezet.
Tijdens de expositie werden we er nog even aan herinnerd wat voor impact foto's kunnen maken. Het voorbeeld was de foto van Aylan op het strand in Turkije. Politici kunnen op metershoge stapels rapporten zitten die allemaal zonneklaar vertellen hoe de situatie is, maar ze hebben zo'n foto nodig om wat te doen. Geeft wel aan wat voor leeghoofden politici in het algemeen zijn. Was natuurlijk wel bekend dat de heren en dames graag aan ramptoerisme doen; even over een overstroming vliegen, bezoekje brengen aan soldaten in Irak, etc. Alsof het bezoekje van zo'n minkukel waardevoller is dan een rapport van een expert.

Anyway, jullie hebben waarschijnlijk wel genoeg gehoord van schatrijke zorgverzekeraars (is de premie al goedkoper geworden?), Volks(verlakkerij)wagens, de overheid die weer eens met foto's blundert en varkenslapje van Cameron. Interessanter was het ontvangen van onze korowai. We hadden Birgit gevraagd er een voor ons te maken.

Een korowai is een traditionele mantel, gemaakt van veren of flax. In dit geval van flax uit onze eigen tuin. Er zitten ook nog wat Nederlandse (oranje) invloeden in!

Hij hangt nu trots in ons trappenhuis, 's avonds mooi beschenen door mijn lamp.

Nog een nieuwtje, de kogel is door de kerk! zelfs de koeien zijn er stil van. Ik heb mijn baan opgezegd. Per 1 november stop ik ermee. Vond mijn werk al langere tijd niet leuk en de laatste tijd werd het erger en erger. Het triggerde slapeloze nachten met herbelevingen aan de tijd dat Floris ziek was. Kort lontje (arme Nienke en de wilde konijnen op onze property), niet meer vrolijk, een grondige hekel aan de praktijk, etc. Na ons recente bezoek aan Nederland was ik lekker uitgerust en na een week was ik alweer dringend aan vakantie toe. Dus moest er iets veranderen en ik heb besloten ermee te stoppen. Wat nu? Weet ik nog niet. Kiwi's maken wel vaker rare carrière stappen, van advocaat naar trucker of van businessman tot reisleider.

Mogelijk gaan we er eerst een jaartje tussenuit. We hebben ons opgegeven voor een jaar vrijwilligerswerk in Vanuatu, een eilandengroep in de Pacific waar vorig jaar de orkaan Pam heeft huisgehouden. We weten nog niet of het doorgaat, maar als het dit niet wordt proberen we het ergens anders in de Pacific.

Vanavond leek het alsof de kids even lieten weten dat het goed was zo!

Hoewel het jagen al een tijd een soort afreageren was na thuiskomst van de praktijk is het nu ook noodzaak, de plaag is nog erger. Gisteren schoot ik er voor het eerst in tijden weer eens een, vanaf het dek. Nog voor ik beneden was had Horace de falcon zijn maaltje al geclaimd. Kwam er vanmiddag achter dat mijn vizier niet scherp afgesteld stond (van mijn geweer ja!). Even aangepast en net 7 (!) konijnen geschoten.