28 mei 2016: Autumn in NZ

Na het weekendje Catlins was het weer back to normal maar een lekker kort weekje - nog even genieten van mijn paar laatste vrije vrijdagen! Weer terug naar Art Class op donderdag avond, zaterdag avond naar het Kapiti Music Fest - was een beetje hum ho in the local pub - na 3 bandjes toch nog een swing bandje dat de avond een beetje goed maakte maar om half 11 hadden Maya en ik het ook wel gezien. Dat laten we volgend jaar maar zitten! Zondag lekker een hill walk en daarna koffie met vriendinnen - op het deck in the zon. Deze tijd van het jaar is het weer tijd voor fruit dat we in NL niet kennen; persimons (op de foto) en feijoa's. Allebei heerlijk - persimons koop ik op de markt maar feijoa's vind ik onder de struiken in onze tuin - dit jaar voor het eerst een volle mand! Pas nadat ik twee nieuwe feijoa's had geplant twee zomers geleden is de grote struik die er al denk ik een jaar of 20 staat fruit gaan produceren. Leuke verrassing. Feijoa's kan je vergelijken met kiwi's, frisse zoetzure smaak, de persimon is een kruising tussen een tomaat en een appel. Stevig en sappig oranje vlees.

Hans kwam op woensdag avond laat thuis uit Gore - op donderdag moest hij zijn koffer bij elkaar zoeken voor de Spanje verrassingstrip :-) Eindelijk hoeven we niet meer wekelijks om dit reisje heen te praten met Hans' z'n ouders - hij heeft het goed geheim weten te houden. Vrijdag dropte ik Hans op het vliegveld en daarna naar Jane voor een heftige yoga class die een hot yoga class bleek te zijn; in 26 graden op je kop staan - het was wel errug hot!
Dat harde werk maakte ons hongerig dus een avondje in Opor was goed gepland; lekker eten met house made vodka - salted caramel vodka bij mijn pannacota - niet slecht!
Hans z'n trip liep ondertussen niet zo vlekkeloos als gepland (nou liet die planning te wensen over maar laten we zeggen dat -ie dat nu weet voor de toekomst; in Wellington kunnen ze niet in de Transavia computer in Amsterdam, sterker nog ze weten niet eens wat Transavia is......). Anyway, hij is aangekomen zagen we in de email toen we wakker werden maar de koffer een dagje later. Heb het verhaal over de verrassing nog niet gehoord want in Spanje geen internet in de casa (wel een verwarmd zwembad en 30 graden, dat dan weer wel).

Na nog een tweede yoga class met Jane om 8.15 (!) was het tijd voor mijn 2 jarige eye exam by de opticien. Vond toch dat ik minder zag met mijn moeie oogjes, vooral op kantoor. Nou dat bleek helaas wel te kloppen - ook wilde ik een minder zware bril dan ik nu heb (de enige ronde bril in de winkel 2 jaar geleden) en kreeg ik het advies om misschien voor autorijden een aparte bril met wat veraf sterkte te nemen. Nou brillen uitzoeken dan maar en $644 later ben ik weer klaar voorlopig (toch echt wel weer 2 jaar mag ik hopen!). Dure hobby dat ouder worden en die aanslag op je ogen door computer werken......
Over werk gesproken; begin April had ik gesolliciteerd op een interne vacature voor een programme manager baan. Ik had al aangegeven bij mijn manager dat ik mijn tijd in solid waste er wel op vond zitten, time for a new challenge. Het interview ging goed maar de baan ging naar een collega met die specifieke ervaring. Wel hadden ze de boodschap goed begrepen dat ik wellicht zou vertrekken en omdat ze dat niet wilden laten gebeuren werd mij het aanbod gedaan om de rol van Access & Transport Manager op me te nemen. Mijn manager vertelde dat hij nou geleerd had dat iemand met people management skills, strategische en onderhandlings ervaring een betere fit voor die baan was dan een engineer met ervaring in transport. Een fijn compliment maar het was wel een aanbod waar ik even goed over moest nadenken! Het was al wel eens door mijn hoofd geflitst omdat in de afgelopen 5 jaar twee managers zijn gekomen en verdwenen; 1 heeft ontslag genomen en de ander is 'weg' geherstructureerd. Dat zegt iets over die managers maar natuurlijk ook over de organisatie en het team. Gelukkig heeft de herstructurering en het aannemen van nieuwe mensen

ervoor gezorgd dat het team nu veel beter in balans is.
Dus heb ik besloten de uitdaging aan te nemen en begin ik komende week in die nieuwe baan! Eerst drie maanden als 'acting' want officieel mag je als Council niet zomaar zonder procedures vacatures invullen. Op deze manier zou ik zelf ook nog eruit kunnen stappen en terug gaan naar mijn huidige baan. Maar dat ben ik niet van plan, dat is mijn eer te na. Ook heb ik al een goede vervanger gevonden die afgelopen week begonnen is. Spannend is het wel - weer een heel nieuw gebied waar ik niks van weet dus het wordt aanpoten en ook weer full time werken.
Dat vind ik op dit moment geen punt, want ik moet ook meteen 8 tot 10 mensen managen en ben verantwoorlijk voor een heel veel groter budget. Voorlopig zal ik die 5 dagen echt nodig hebben.
Onze plannen - althans wat mij betreft - voor vrijwillgers werk etc. zijn dus even een paar jaar in de ijskast en het is fijn dat Hans meer flexibel en meer thuis is. Wordt vervolgd!

Deze foto's maakte ik net op onze beach - het heeft hier gestormd de afgelopen 10 dagen en heel erg veel geregend. Gisteren vrijwel de hele dag totdat ik eind van de middag toch nog even naar buiten kon om de dieren hokken te verschonen.
Op de beach enorme bergen driftwood en ook flinke bomen die op de stenen zijn gestuwd, zo'n 1.5 meter hoger dan het zand. Deze Blue Petrel heeft de bliksem die ook met de storm meekwam in de afgelopen dagen niet overleefd. Deze vogeltjes nesten en leven bij Stewart Island maar in de winter gaan ze meer naar het Noorden. Twee jaar geleden met enorme electric storms (met bliksem) vonden we tientallen dode Petrels op de beach. Nu gelukkig alleen deze. Zag verderop ook nog een dode seagull, ook vanwege bliksem denk ik.

De blue bottles kwalletjes worden weer het strand opgeblazen met de sterkte noord wester winden, dit was zonder meer de grootste die ik ooit gezien heb op onze beach. Met een lange tail van zeker een meter. Niet fijn als je die tegenkomt tijdens het zwemmen..

Nog een paar plaatjes van het strand, ik bleef maar foto's maken; die wilde golven die lucht en het gebalanceer van de meeuwen - gewoon heerlijk uitwaaien.

De stroom vanuit de bergen naar de zee in Te Horo Beach was vol, bruin van alle modder en stroomde hard.
Ik probeerde het pad terug te vinden maar dat was even geblokkeerd door mother nature met de boodschap; we don't want 4x4 cars on our beach!
Ik dacht ik loop erover heen maar daar bleek toch heel wat water onder te zitten dus maar even een alterntieve route genomen.

Ik had uit voorzorg al een plastic tas (ja, ik weet het niet goed) meegenomen om een litter pick te doen tijdens mijn wandeling; het duurde niet lang voordat die tas helemaal vol zat. Vooral plastic boodschappen tasjes, schoenen en plastic bottles en blikjes. Alle kleine beetje helpen denk ik dan maar. Ik heb in ieder geval mijn reusable boodschappen tassen altijd in mijn auto liggen, een goede Hollandse gewoonte.
Ik ga nog even verder met de klusjes lijst - Hans schrijft volgende week wel over de Itjeshorsten week in Spanje en een paar daagjes NL.

liefs N