Zo begon ons weekend op de 23e - met een tripje naar Foxton om eens te kijken wat dat groots aangekondige Koningsfeest nou was, onze steun te laten zien aan Hans z'n Dutch Foundation Board -genoten (voor het nieuw te bouwen Hollandse museum in Foxton) en natuurlijk hopend op een broodje kroket...
Het hoosde in Kapiti maar 45 minuten Noordwaarts scheen de zon!
Aangekomen vonden we een origineel Hollands draaiorgel, Joost die toezicht hield op de sjoelbak, koek happende kinderen en een grote kraam met heerlijk Hollands eten; oliebollen, spek pannekoeken en broodjes kroket! Daar hoefden we dus niet lang over na te denken... Na wat gebabbel met andere bekende en onbekende Hollanders keerden we huiswaarts. De viering op de ambassade lieten we aan ons voorbij gaan, Foxton was het wel.
Op de maandag hadden we ook nog vrij en besloten we samen met vriendin Dora de nieuwste Doc track in Kapiti te gaan lopen; the Encarpment track zoals ze het hier noemen.
Dit is een 10km track aangelegd over de bergkam tussen Peakakariki en Pukerua Bay. Een jaar of drie geleden was ik al eens naar boven geklommen met Jane, in training voor onze (toen nog eerste) great walk the Routeburn. Toen eenmaal boven op het hoogste punt moest je omkeren want daar hield te track op - de eigenaar van het naburige land wilde geen toestemming geven om de track verder te laten lopen.
Daar is dus verandering in gekomen en na twee jaar aanleg werkzaamheden en de bouw van twee grote hangbruggen is nu de verbinding gemaakt. Meer dan 500 steps zijn er aangebracht om omhoog te komen naar de 220m en vervolgens weer omlaag. Op zich is 220 niet hoog maar je klimt in ongeveer 40 minuten omhoog, min of meer loodrecht omhoog dus het is werken! Een prima workout was het voor ons alledrie - we zijn fit en kunnen het doen - Hans liep zelfs voorop met zijn net gerepareerde knie.
Prachtige uitzichten over Kapiti Island maar je moet niet echt hoogtevrees hebben dan is dit niet te doen. Vooral het naar beneden lopen over de trap tredes vond ik niet echt wat, ik heb alleen maar op mijn voeten gefocussed. Als je verder kijkt zie je een enorme duik naar beneden, je evenwicht verliezen is een slecht idee. Het was ook helaas heel druk, zodat we ook continue mensen tegen kwamen die aan de andere kant begonnen - je moest je langs elkaar wringen op een smalle track die dus steil naar beneden keldert langs de track. Nogal wat mensen tegen gekomen die hun fitheid total onderschatten en hijgend langs de kant zaten. Wij waren in 2 uur en 10 minuten aan de andere kant en namen de trein terug. Hoorden we bij thuiskomst dan een 60-jarige man vlak nadat wij bij het eind waren een hartaanval had gekregen bij het lopen van de trappen - met fatale afloop, heel triest natuurlijk. Doc gaat nu nog eens goed naar de borden kijken maar daar ligt het natuurlijk niet aan - mensen overschatten bijna altijd hun eigen fitness op dit soort tracks, dat hebben we al vaker zien gebeuren. In ieder geval hadden wij een top dag en voelden toch nog wel een paar dagen onze been spieren!
Omdat het mooie herfstweer maar blijft aanhouden en ik een loop maatje heb gevonden in Dora - ging ik met haar afgelopen zaterdag weer lopen. Ook in Kapiti, maar een area waar ik nog niet geweest ben - het is niet echt waar ik alleen wil lopen. Maar nu met Dora dus eindelijk de track naar het Akatawara forrest opgelopen - en weer een fantastische view zoals je kan zien. Ga zeker meer weekend walks plannen met Dora - heel gezellig en lekkere workout!
Hier nog een fraaie foto gemaakt door Hans in het vliegtuig naar Dunedin. Hans vloog maandag naar Dunedin om door te reizen naar een praktijk in Gore, waar hij nu aan het helpen is vanwege een groot artsen tekort. Parkeerde de auto bij J. in Wellington en had een taxi geboekt maar zat zo gezellig met J. bij te praten dat hij niet op tijd doorhad dat de taxi niet kwam opdagen. Toen was het al te laat en had -ie het vliegtuig gemist... Gelukkig waren er niet heel veel mensen die naar het zuiden wilden afreizen en er was dus nog meer dan genoeg plek op een latere vlucht. Mazzelaar!
Ik vlieg morgen naar Dunedin en pak de bus naar Balclutha (of all places) en hoop Hans daar dan te zien in het plaatselijke motel. Drie dagen voor een tripje Catlins, veel zin in. Ook een beetje nostalgie, we deden deze trip op onze eerst reis naar NZ -ondanks ons acute verdriet hebben we toen genoten en dat hopen we nu weer te doen. Wat is er veel veranderd sinds 2007, gelukkig maar. Wie weet volgende week foto's van pinguins en dolfijnen! xNienke
Tot slot een mooi nummer van de nieuwe CD van de Afro Celt Sound System; "Cascade"
Welcome to our blog. On our blog we’ll regularly post about our adventures on the other side of the world. We moved to New Zealand in 2007 and settled in our small paradise on the Kapiti coast in 2010. A fantastic spot in Te Horo Beach. Nienke has been working as a manager for the Kapiti District Council in Paraparaumu in 4 different roles and has started her new role there in October 2019. Hans has been working as a part-time General Practitioner, first in Otaki and the last few years as a locum, mainly on the South Island.
Click here to translate the blog into your preferred language.
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)