28 july 2017: Erwtensoep

De muziek van vandaag past helemaal niet bij het artikel, maar is om onszelf vast in de sfeer te brengen van de aankomende reis naar Zuid Amerika. Nog 4 weken:

Zat vrijdag morgen spreekuur te doen toen de praktijkmanager binnen kwam rennen. "Hans, als je nog naar huis wilt gaan dit weekend moet je nu weg." Mijn vlucht was pas 's middags, maar in de hal zag ik het probleem. De mist hing op oog hoogte. Kaikoura heeft slechts een kleine landingsstrip en de piloot moet op het zicht landen. Nieuw plan dus; met een van de nurses naar Christchurch en vandaar huiswaarts vliegen. We sloten aan in de colonne voor de SH1. Wachten, nog meer wachten, totdat uiteindelijk NICTR langs kwam rijden om te vertellen dat nieuwe slips de SH1 hadden afgesloten. Dan maar de inland route. Na 5 km menen we beiden in de tegenliggers auto's en vrachtwagens te herkennen die ons gezelschap gehouden hadden in de colonne. Ja hoor, ook daar slips. Dat wordt een weekend extra in Kaikoura. Op de terugweg passeren we de airstrip. In het noorden lijkt het op te klaren en dus dropt ze me daar op mijn verzoek af. Ze belooft me weer op te pikken om te gaan stappen als het niet lukt. Uiteindelijk vlieg ik terug met een prachtig uitzicht, helemaal opgeklaard.

In de winter zijn slips een groot probleem hier. Op het filmpje hierboven zie je hoe een automobilist stopte toen er wat zand naar beneden kwam op de SH1 vlakbij Wellington.
Een andere slip vond plaats in de Manuwatu gorge, de weg door de bergen als je vanuit het westen naar het noorden wilt rijden. Wel een beetje een probleem want je kan die aarde niet gewoon in de rivier kiepen, dan creëer je een dam! Geen idee of je de filmpjes aardig vind, maar het geeft een indruk van de problemen met wegen in Nieuw Zeeland. Ter vergelijking; in Nederland heeft men 135.500 km openbare wegen (NZ 94.000 km) op een oppervlak van 41.500 km2 (NZ 268.000 km2). De kosten daarvoor worden opgebracht door ruim 17 miljoen mensen (in NZ 4.7 miljoen). Dat maakt het wat lastig te behappen en nogal duur. Bijkomende factoren zijn aardbevingen en de combinatie van heftige neerslag en erosie van bergen. Op het volgende filmpje krijg je een beetje een indruk van wat er bij Kaikoura speelt.

In de tussentijd haalde Nienke ook de krant met een ander natuur verschijnsel. Vallende takken. Sommige mensen denken dat de Council verantwoordelijk is voor alles, wanneer de zon opkomt, hoeveel regen er valt en het aantal vissen in zee. Natuurlijk moet dat allemaal betaald worden van 'hun' belasting centen, die ze overigens niet willen betalen. Een tak viel 'bijna' op een tweeling, en dat was natuurlijk de schuld van de Council. Om het gelijk van hun verontwaardiging te bewijzen zwaaiden ze naar een reporter met een brief die Nienke eerder dit jaar had geschreven. Nienke stelde daarin dat sommige zaken de natuur betrof en dat dat wel eens onvoorspelbaar kon zijn. De Dominion Post, ons lokale suffertje van het niveau 'Emmense theelepeltjes verzamelaars clubblad', vond het natuurlijk nodig om haar naam te noemen. Niet omdat dat nodig was voor het artikel, maar in de hoop een schandaaltje te beginnen. Zie hier het artikeltje. Nou hebben wij op onze property ook nogal wat macrocarpa's staan en die laten inderdaad nogal eens takken los. Meestal na veel regen (dan worden ze zwaarder) gevolgd door wind. In het algemeen komen ze met veel lawaai naar beneden en blijven overigens vaak aan een stukje nog hangen. Er onder terecht komen is dan ook een hele kunst. Waarschijnlijk typisch op z'n Kiwi's; 'Wat zou er gebeuren als ik hier ga staan als de tak afbreekt?'. Tja, het naar de MacDonalds wandelen is niet zonder gevaar voor de gezondheid zullen we maar zeggen.

Wij hebben onze takjes zelf weer opgeruimd en de schuur is weer bijgevuld met haardhout. Met de overige takken hebben we weer een paar uur een heerlijk vuurtje gemaakt. Wat smaakt een Grolsch daar toch lekker bij!
We hebben woensdag wat prikjes gehaald om voorbereid te zijn op de komende twee jaar. In de bovenarmen. Heerlijk, vooral die gele koorts. Pijnlijke bovenarmen maken het lastig om op te liggen. Nou ja voor het goede doel zullen we maar zeggen. Eerste nog even naar het diepe zuiden, ik hoefde de zwembroek en de zonnebrand niet mee te nemen. -2 klein nulletje C daar momenteel. Erwtensoep!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!