29 november 2017: Bezoek aan Kapiti island

Geen muziek deze keer, maar het geluid van Nieuw Zeelandse vogels:

Eindelijk was het weekend dan daar dat we gebruik zouden maken van mijn mooie 50ste jaar kado van onze kiwi whanau; een nachtje op Kapiti Island.
Superleuk idee natuurlijk, om eens vanaf het eiland naar ons eigen stekkie te kijken en daar met bird song wakker te worden.

Om half 10 namen we de ferry en lieten ons afzetten on the North End van het eiland. Helaas konden we niet gebuik maken van de optie om eerst naar het midden van het eiland te gaan om daar naar de hoogste top omhoog te lopen - dat lieten onze achilles and knie blessures helaas niet toe. Gelukkig hadden we die klim wel al een keer gedaan 8 jaar geleden.

We landden dus meteen op het deel waar ook de lodge is gevestigd. Kregen daar een stukje historie te horen van de gids die ons vertelde over de gevechten tussen de Maori stammen om het bezit nemen van het eiland, de walvissen vangst en hoe uiteindelijk de Europeanen de boel lekker plat brandden omdat ze een schapen farm wilden drijven.

Dit stuk van het eiland is dan ook het laatst begonnen met het 'regeneraten' zoals ze dat noemen; weer laten groeien van oorspronkelijke bomen, natives. Daarom is de begroeing hier lager dan op het midden van het eiland en dat heeft ook weer invloed op de soort vogels die je ziet en in welke hoeveelheden.

We deden de loop walk en zoals je ziet, prachtig uitzicht en heerlijk weer - het was warm!!
De weka op de vorige foto zie je veel en hoor je veel scharrelen, klaar om je proviand te 'lenen'.

De lagoon waar ook de nodige eenden soorten en andere water vogels verblijven. Het is een zoet water meer, waarschijnlijk gevormd als gevolg van een aardbeving.

Op zondag na het ontbijt deden we de loop nog een keer, nou andersom, want ja, alleen maar boek lezen is ook wel een beetje sloom. Lopend naar beneden deze twee Kereru's, de dikke native duiven die gewoon lekker blijven zitten alsof je niet bestaat.

Het is wel duidelijk waarom de Maori's deze duiven vroeger graag aten en waarom dat nu niet meer mag (maar het soms toch stiekum wel gedaan wordt waarna dat nieuws op de voorpagina eindigt en dikke boetes worden uitgedeeld).

En nog maar eentje, het was echt Kereru country daar.

Wij sliepen niet in de lodge huisjes maar in een glamping tent, heerlijk buiten met een mooi eigen compost toilet. 's avonds inslapen met het geluid van de Morepork (Nieuw Zeelandse uil) and de Kiwi's.
We hebben veel Kiwi's gehoord maar helaas niet gezien. Je gaat op Kiwi tocht achter een gids aan met 6 man als het donker is. Hoewel het ouderwets leuk is om in het donker door het bos te sluipen, is de kans dat je er eentje ziet op die manier toch wel erg klein.

Zeven volwassen maken nu eenmaal geluid als er overal knisperende blaadjes liggen en die Kiwi's horen en ruiken je aankomen. Oh well wie weet ooit...........
Dit is the 'huis' Takahe die bij de lodge rondscharrelt met z'n maatje, dit stelletje waarvan er 1 blind is, woont in de lodge area en zijn dus heel makkelijk van dichtbij te bekijken. Indrukwekkend zeldzaam beest, behoorlijk groot ook.

En na die loop op zondag had ik het ook weer warm en dacht nu ga ik zeker zwemmen - maar als je dan de hoek omloopt naar deze kant van het eiland waar je dan kan zwemmen is de zuider wind ook weer opgestoken en is het ineens een stuk minder aantrekkelijk! Die eerste duik zal dan wel op Sims Road worden, misschien komend weekend want het blijft warm!

Terug naar het terras van de lodge om lekker te lezen tot de lunch en todat de ferry komt. Zaten wel een paar leuke lui die ook daar de nacht doorbrachten, dus de tijd was prima door te komen.
Onder toezicht van deze Kereru die precies boven ons hoofd op de parasol ging zitten en daarna naturlijk ook wat deponeerde op de tafel........gelukkig naast mijn kopje thee

Hier beneden zit Hans te wachten op het ferry ophaal punt.

Eenmaal thuis nog even ons luier weekend voortgezet in de hot tub.........heerlijk
Hans doet nog wel verslag van onze water tekort perikelen - als er iets mis gaat is het nooit een ding wat mis gaat......gebrek aan water en koud water only. Gelukkig is het warm weer denken we dan maar

Groetjes! Nienke