Ik was nog nooit zo lang buiten Nederland geweest maar ik had al kleine aanpassingsproblemen. Ondanks het stralende weer sloeg ik regelmatig af met vrolijk zwaaiende ruitenwissers! De auto van mijn moeder sloeg telkens af voor het stoplicht omdat ik inmiddels aan een automaat gewend ben. Omdat er voor elke Nederlander minstens 2 stoplichten (hoezo land van de molens en de tulpen?) zijn gebeurde dat nogal eens in het begin. Verder was het filerijden in de regen (2 uur en een kwartier van Bathmen naar Utrecht) ook niet echt een fijne Holland ervaring. Hoe ze in vredesnaam denken dat Nederland de Olympische Spelen kan herbergen??? Ik denk dat er uitsluitend Guinnes World Records zullen worden behaald in die periode (langste file, leegste stadion, minste deelnemers op tijd, dat soort dingen).
Na een onaangename ervaring in Utrecht bij mijn arbeidsongeschiktheidsverzekeraar (voelde me echt alsof ik een profiteur was) heb ik het weekend lekker veel vrienden ontmoet. Borrel bij een jarige vriend, lekker eten met de oud-huisgenoten van de Mulderstraat, lunch bij de buren, tennissen en high tea met mijn oude tennisteam, borrel met mijn oude collega's, brunch met Nienkes jaarclub, BBQ met de familie bij mijn zus. Veel te veel eten dus. Op deze foto zie je Nienkes jaarclub met de harten uit New Zealand (kado van Nienke), die ik nog bijna onze douane hier mocht inleveren (welkom thuis in Nederland).
Zaterdagmorgen ben ik een tijd bij de jongens geweest. Het graf lag er mooi bij (dank aan Floor en Susan) en het was mooi weer.
De rest van de week heb ik met mijn ouders doorgebracht. Donderdagavond nog Indisch gehaald bij de toko en met Deb en Geert Jan naar Ajax liggen kijken, 4-1 tegen een team van postzegelverzamelaars uit Oost Servie; we zijn bijna weer helemaal terug aan de wereldtop.
Op de terugreis bijna alleen maar gelezen (had op de heenreis al 7 films en 30 afleveringen van MASH gezien). Heb het boek gisterenavond net uitgelezen. 1421 van Gavin Menzies, een absolute aanrader voor iedereen die een beetje van geschiedenis houdt. Gavin is een voormalig kapitein van de Royal Navy die op interessante wijze beschrijft dat het de Chinezen waren die de wereld in kaart hebben gebracht, en dat lardeert met beredeneringen (zoals alleen een zeeman dat kan) en keiharde bewijzen. Onthutsend om te weten dat James Cook, Abel Tasman, Ferdinant Magellan etc. niet de stoere wereld ontdekkers waren die als echte helden het onbekende tegemoet voeren, maar gewoon een kaart bij zich hadden. Made in China, toen al! En dat hun scheepjes een badkuip waren in vergelijking met de gigantische Chinese jonkers. Christopher Columbus blijkt zelfs een grote fraudeur te zijn. Hier laat ik het maar bij, anders verklap ik wie het gedaan heeft. Op de website http://www.1421.tv/ kun je al het e.e.a. lezen en hier kun je hem bestellen http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_ParametricSearch-Start;sid=EqNf6heYCF9djl9B1Wxh3fdApeKy-X4jfNI=, natuurlijk in het engels leuker (en goedkoper).
Na de gebruikelijk plichtplegingen in gastvrij LA, USA (norse blik, vingerafdrukken, foto en duizend stempels) werden we ‘gastrvrij’ ontvangen in een kale ruimte waar we konden wachten tot ons vliegtuig weer vertrok. Mede daardoor kwamen we wat verlaat aan in Auckland. Had me net gewassen en verkleed om mijn eega te verrassen en moest nu met fiets (meegenomen vanuit Nederland) en koffer rennen naar de binnenlandse terminal. Als laatste bezweet het toestel in. Stoel 16e gaf al geen goed gevoel. Op stoel 16d en 16f zaten twee enorme rugbyers. Kreeg bij het opstijgen een spontane bloedneus waarna de gelijkenis met een hotdog compleet was. Helaas werd er ook nog eten uitgedeeld, die details spaar ik jullie maar. Gelukkig duurde deze kwelling maar een uurtje en toen stond Nienke breed lachend te wachten. Nienke heeft zich niet verveeld hier, is goed bezig gehouden door collega’s en vriendinnen en heeft verder natuurlijk hard moeten werken. Gelukkig maakte de aardbeving dat ze me toch wel in de buurt wil hebben.
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)