Onze week begon met een zaterdagje bij Guy en Liesbeth, kasten maken voor Hans en verf schrapen voor Nienke om de bovenverdieping van het huis bewoonbaar te maken voor komend weekend. ‘De helden’ hebben besloten nu te gaan verhuizen en de zomer door te kamperen en te klussen/bouwen in het nieuwe huis. Omdat het vanaf nu verplicht mooi weer gaat worden moet dat goed komen. De klus zaterdag werd afgesloten met een etentje bij hun vrienden Connie en Mike, die wij ook al eerder hadden ontmoet en waarmee wij nu weer samen met nog een aantal vrienden, een heel gezellig avond hadden met veel gelach en verhalen. Zij gaan helaas eind Februari weg uit NZ, op naar de volgende ‘post’, Mike is assistant High Commissioner from England hier. Hij past zo in zo’n televisie serie about the diplomatic service abroad, droog en bijzonder geestig. Hieronder het huis van Guy en Lies in the bush; prachtig in het avondlicht.
We hopen nu zo langzamerhand wel echt op zomerweer, ook omdat we zo graag willen dat die moeilijke kerstdagen zo min mogelijk voelen als hollandse kerstdagen. Het is hier de afgelopen weken behoorlijk bar en boos geweest, dus vorig jaar met het rondreizen met Philip en Noor hadden we ongeloofelijke mazzel weten we nu. Heb me laten uitleggen dat het met La Nina te maken heeft, dan wordt het een lange natte zomer. 
Af en toe wel mooie dagen zoals vandaag en gisteren, waardoor we gisteravond dan eindelijk onze eerste echte golf les samen hadden. Ruim de tijd voor goede uitleg en aanwijzingen, dat was echt heel helpful. Net na het werken samen 9 holes gelopen en goed nagedacht en geoefend maar echt tevreden ben ik niet, waarschijnlijk denk ik nu weer teveel na... Hans z'n swing gaat heel goed maar het voetenwerk heeft de aandacht nodig om te voorkomen dat je staat te hockeyen; maar kijk zo moet het dus!
Tja, die kerstdagen dat blijft toch een hele hobbel voor ons, vooral omdat iedereen om je heen je blijft vragen what are you doing for Christmas and elkaar nu al bij elk telefoongesprek happy Christmas blijft wensen. Was in Nederland niet anders hoor, er is gewoon geen ontkomen aan. Maar goed, we proberen afleiding te zoeken en gaan a.s. zaterdag naar Fleetwood Mac in New Plymouth met mijn collega Peter en zijn vrouw Sandra. Het wordt kamperen want er was geen andere accomodatie meer te vinden. De weersvoorspellingen zijn helaas weer niet goed voor het weekend, dus we moeten onze mooie wandel poncho’s maar weer tervoorschijn halen. Ik heb wel lekker 10 dagen vrij vanaf eind volgende week en daar zie ik erg naar uit. Beetje werken op Sims Road, dankzij alle regen is het groener dan groen en groeit het gras als kool, ook tussen al mijn nieuw geplante planten! Verder heb ik zoals altijd het voornemen om weer eens wat te schilderen of eindelijk de restjes Oamaru stone eens te gaan bewerken. Miriam en Erik komen logeren de laatste 5 dagen met de kinderen en we maken er samen met de Wellington clans een heuse kampeer partij van op Sims op oudjaar. Nog meer duimen voor een droog weer! Zie hier onze home fazant die ons gezelschap houdt op Sims;
Op Council is het een tumulteuze week nadat eergisteren door de Minister bekend is gemaakt dat door de designation van de Western Link Road – de local road waarvoor ik net ruim een jaar allemaal properties heb gekocht voor Council – een four lane motorway wordt gebouwd door the national roading agency. Dus; weg local road, weg groot project voor Kāpiti, weg goede connectivity for the district en weg 14 jaar werk! De plannen zijn begin oktober gewoon ‘gedumpt’ door de Minister, niemand in Council was van tevoren op de hoogte en na een heel slim gespeeld consultation process is het nu dit geworden. Informatie staat op de website; http://www.kapiticoast.govt.nz/.
Het is echt heel jammer, want construction zou komend jaar beginnen met een tweede brug over de river die al 30 jaar hard nodig is. Straks komt die brug er ook, alleen local traffic kan er niet op of af, echt te idioot voor woorden. Vanuit Sims Road blijven wij de oude state highway gebruiken want er komt geen aansluiting bij Te Horo. Maar dat ‘straks’ is waarschijnlijk een understatement want the Agency moet nu weer opnieuw door de juridische procedure om the local road designation (die door Council via 6 jaar Court cases veranderd was van motorway in local road) weer om te zetten in a motorway designation. Ook moeten ze alle consents die wij nu hebben opnieuw aanvragen en daartegen kan weer bezwaar en beroep worden ingesteld…Ze informeren het publiek alleen met heel erg optimistische time frames van 3 jaar om te beginnen met bouwen, maar dat heeft dus geen enkele realiteitswaarde. Het is allemaal een puur politiek spel van scoren voor deze nieuwe regering en ik weet wel zeker dat ik hier echt niet voor central government wil werken. Ze zijn iets teveel 'van de ratten besnuffeld'; net als de kaas waarmee Hans de ratten onder de houtstapel probeert vandaan te lokken. Vooral dat blikje cola intrigeert me eigenlijk.....? 
Vandaag is mijn eerste 'ei' in mijn nieuwe job door the Council meeting goedgekeurd om uit te gaan for public consultation; mijn draft Solid Waste Bylaw. Op een paar makkelijke vraagjes over redelijk onbenullig dingen na ging het very smooth. Het grote issue van de licencing van alle waste collectors in the district; geen enkele vraag. Maar dus wel over hoe het nou moest met het weggooien van hondenpoep in een zakje, mocht dat nou wel of niet volgens the bylaw? Tja, het zegt meer over het niveau van de councillors ben ik bang dan over mijn bylaw maar goed we zijn een ronde verder en dat is mooi. Nou maar eens afwachten van het publiek ervan vindt.
Ga in het nieuwe jaar verder met werken aan solid waste strategie en ga meewerken aan asset management plans voor alle parks and reserves, toch allemaal weer een beetje zoals in Den Haag. Ik heb voor volgende week een presentatie gemaakt over wonen en werken in Den Haag, we moeten allemaal 1 keer per jaar tijdens de team meeting een presentatie houden over wat je zelf wil, persoonijk of zakelijk maakt niet uit. A bit of both is het geworden. Zoekende naar foto’s uit Den Haag had ik wel een klein beetje heimwee want daar gebeuren toch een heleboel mooie dingen. Zal wel even raar zijn om erover te praten, zeker omdat ik er nog een foto van de jongens en ons huis aan de Dubbelhoflaan tussen hebt gestopt. Maar die horen zo bij mijn historie dat ik besloot om daar gewoon niet omheen te draaien. 'k kan de presentatie hier helaas niet invoegen in de blog, maar Haagse Harry is ook van de partij. Kèk uit hè!
Het werk op dit moment is okay, omdat ik het kan met mijn achtergrond maar ik kan niet zeggen dat ik voor mezelf hier de toekomst zie want het voelt gewoon als meer van hetzelfde. Leuk, maar ik was in Den Haag ook niet voor niets ook toe aan een change richting management. Voornemen is dan ook om komend jaar eens echt wat gerichter te gaan zoeken naar een alternatieve carriere in welke vorm dan ook. Richting verhuizen naar Sims Road begint de gedachte aan een retreat ook weer steeds vaker door onze hoofden te spelen. Dus who knows what next year will bring.
Eerst maar eens daadwerkelijk zien te verhuizen! De goal is nu dat het huis eind Februari klaar is, maar nu richting kerst lijkt alles tot stilstand te komen, in plaats van date r nog snel dingen afgemaakt worden before the holidays. De plasterers zijn begonnen maar gaan na een ochtendje naar huis en allerlei andere dingen die ook vorige week zouden gebeuren (werd ons verzekerd door the project manager) zijn niet gedaan. Gewoon no show by the subbies (sub contractors) en daar betalen we onze project manager nou net voor! Maar goed, we blijven lachen en vriendelijk opbellen want heel veel meer kunnen we ook niet doen.
cu's later, Nienke
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)