4 Januari 2010: Happy new year to you all

Voor iedereen een gezond en gelukkig 2010! Voor ons is het uitstekend begonnen. Nadat de vijfde tent op onze tijdelijk camping was neergezet konden de voorbereidingen voor het bacchanaal beginnen. In de garage staat Rutger een geheim beslag voor poffertjes te maken (de 'ollybollies', zoals de kiwi's hier met respect onze nationale lekkernij noemen, moesten we vanwege het ontbreken van een frituur (we hadden namelijk geen zin om CO2 credits in te kopen) laten schieten). Terwijl we nog op de delegatie uit Auckland wachten wordt hier alvast een wit wijntje getest. Als de Auckland brigade is gearriveerd komt de BBQ op gang. Prawns, lam-sateh en japanse kip-sateh, sausages, hamburgers, Indonesische vispakketjes, salades, etc. Natuurlijk veel te veel voor een avond zo foeterde Nienke, maar ik had de hoeveelheden toch juist ingeschat. Bij een vuurtje horen driftwood stokken en marshmallows. Hoewel menig mellowtje niet aan een vroegtijdige crematie ontkwam (vandaar dus twee 2 zakken) werd het tandglazuur toch menigmaal aan de shock test onderworpen. Intussen werden verderop echte poffertjes gemaakt met speciaal ingevlogen poedersuiker. Ik dacht dat ik door de emigratie aan het fenomeen 'vogeltjes-dans' was ontkomen en kan me bovendien niet herinneren dat het op mijn iPod stond, maar als ik de dames zo zie moet dit welhaast een dans op die klassieker zijn geweest. Laat in de avond werd de opstelling van het Nieuw Zeelandse elftal dat dit jaar in de halve finale van het WK voetbal in Zuid Afrika tegen Nederland aan zal treden nog even uitvoerig doorgenomen. Kan ook de verdediging van Nieuw Zeelands kust zijn geweest (de navy was tenslotte aanwezig). De financiele prognoses voor 2010 of de nieuwe auto van Miriam. Allemaal op zeer intellectueel niveau natuurlijk. Rond een uur of half twee hadden de meeste mensen hun tent toch wel gevonden. Alleen Nienke en Landa moesten natuurlijk nog even onder de schapenwolkjes en de volle maan over het strand lopen om de avond en vele andere issues te evalueren. Altijd erg goed voor de nachtrust. Na een geslaagd ontbijtje van wederom de BBQ (eieren met spek) kwam de verjaardags ijstaart voor Erik. Daarna even wat calorietjes weglopen op het strand, eigenlijk m.n. om de kinderen uit te putten. De honden van Guy en Liesbeth begonnen het nieuwe jaar erg rustig. Ze moesten aan de ketting omdat onze egels, fazanten, quartels en konijnen ook in 2010 onze farm mogen op leuken.
Omdat de kids nog niet helemaal uitgeput werden deden ze op hun manier mee aan de Unox nieuwjaars duik 2010. Geen Dominion post of Telegraaf aanwezig voor de mooiste duikster van het nieuwe jaar, maar dan toch eervol op onze weblog.
Ondertussen begon de klok al heel snel in de richting van een vijf te kruipen en alras bleek ik toch wel degelijk de juiste hoeveelheid voedsel ingekocht te hebben want waarom moeilijk doen als het makkelijk kan, alles stond er nog en dus werd een tweede BBQ aangericht. De kids bleken in nieuwjaarsnacht snel een cursus garden design te hebben gedaan, is ook veel nuttiger dan te helpen af wassen. Een dag later hebben Erik, Pim en ik de tractor onder handen genomen, Erik pakte als een echte chirurg het motorische gedeelte aan (Pim als lieftallige nurse), en ik beperkte me meer tot plastische geneeskunde met de carosserie. Er bleek toch meer roest op te zitten dan het zich eerst liet aanzien, ik schat een verhouding van 50-50. Na anderhalve dag werk is de 48 jaar oude Massey Ferguson toch behoorijk opgeknapt en hij rijdt weer sneller ook.
Dat werd gevierd met de derde BBQ in successie. Het was inmiddels iets frisser geworden, maar van een heel jong egeltje (filmpje) dat niet gehinderd door enige schroom voor ons luidruchtig gezelschap monter door de tuin paradeerde, werd iedereen toch weer snel warm.
Tja, en toen was het maandag, alweer een vrije dag hier (vraag me niet waarom). Iedereen is inmiddels naar huis met tassen vol was, hoofden vol goede voornemens, tenten vol spin en gras en de afspraak dit volgend jaar allemaal dunnetjes over te doen. Vandaag de laatste loodjes gelegd aan de schuren. Nu alleen nog een kleurtje. Kleurtjes uitzoeken is helemaal niet makkelijk, toen Erik en ik een bus rode verf voor de tractor gingen halen waren we in één minuut klaar. Toen die bus net niet voldoende bleek te zijn en Nienke dus optoog naar de Mitre 10 bleken er ineens vele kleuren rood te zijn. De wildfire red was dus niet hetzelfde als de volcano red waar Nienke mee thuis kwam. Wat maakt men het leven toch ingewikkeld.
Gelukkig was het jonge egeltje weer daar om ons gezelschap te houden.
Enjoy life! Don't just make grand resolutions but fulfill them while you can!