22 april 2010: Wijwater

En ik maar denken dat Nieuw Zeeland zo'n preuts land was. Heb ik toch net vernomen dat al die aardbevinkjes hier veroorzaakt worden door overspelige vrouwen (let wel, niet door de mannen), aldus een zeer wijze geestelijke uit Iran. Maar wat dan te denken van IJsland! En zou de beste man al eens nagedacht hebben over alle golven? Als iedereen nou even heel stil in bed gaat liggen, wellicht dat de zee dan spiegel kalm wordt! Zag het er toch even naar uit dat die hitsige IJslanders het vertrek van Nienkes tweelingzus Evelien naar Nieuw Zeeland zou gaan verhinderen, maar waarschijnlijk hebben enkele lokale priesters de bevolking aangesproken op hun absoluut verwerpelijk gedrag (die van de bevolking dan natuurlijk, want een paar golfjes in het wijwater mag schijnbaar wel). De IJslanders maken nu wat minder lawaai in bed en dus is de aswolk gedaald. Kan vlucht KL 895 naar Shang Hai gewoon vertrekken. Achter me zit een vlieg op het raam, die ondanks een poging of 4000 om zijn miniscule schedeltje als breekijzer te gebruiken (hetgeen toch een meer dan gemiddelde hoofdpijn moet opleveren) nog steeds hier binnen zit. Toch heeft dat beestje meer hersen cellen dan die rare vent in Iran lijkt mij. Wij hebben nog steeds geen dieren aangeschaft. Hebben vooralsnog te veel te doen met de magpies, wespen en muizen. De wespen koningin had een gat net naast het raam van onze badkamer uitgekozen als nest (hebben we toch 4 Ha om te kiezen, moet zo'n wicht weer het beste plekje hebben). Vlak naast ons terras. Heerlijk vooruitzicht voor de zomer. Alle adviezen die we kregen waren onbruikbaar. Diesel erin, uitbranden (die droge bushes en ons huis branden wel), steen ervoor, etc. Dat laatste werkte niet, ze graven gewoon een nieuw gat eronder. Maar zondag kwamen de buren even een glaasje pakken op het dek en hij raadde carbo-nog-wat aan. Geweldig, een flinke puff en het was gedaan met het hele nest. Geen idee of het legal is en wellicht hebben we binnenkort slakken van een meter hoog, maar de wespen zijn weg. Ook de strijd tegen de muizen lijkt (voorlopig) gewonnen. Met een val vingen we elke dag een muis. Je kan je bijna voorstellen hoe dat aan tafel bij de muizen moet zijn geweest. 'Henk, ga jij eens kijken waar je vader blijft.' En dat ging zo verder tot ma 's avonds alleen aan tafel zat. Nienke is nog steeds bezig de lettterbak te vullen, nu Evelien er dit weekend is zal het wel wat sneller gaan. U bent weer bij, gegroet!