8 april 2010: Diarrhee

't Is weer zo'n dag. Heb acute dienst vandaag. Mijn spreekuur stond al vol en dus (!) kreeg ik er deze morgen nog twee chainsaw injuries (men is bezig firewood te verzamelen voor de winter), een hartaanval (die nog daadwerkelijk vroeg of hij terwijl we op de ambulance moesten wachten buiten nog even een peuk kon roken) en een mevrouw met twee ontstoken Bartholini cystes erbij. Daartussen door nog van die mensen die niet ophouden met praten. Als je een anamnese afneemt kunnen ze nooit ja of nee zeggen, blijven maar door je heen lullen, hebben overal last van, etc. "Hoe vaak moet u dan 's nachts uw bed uit om te plassen". Je zou zeggen dat is een makkelijke vraag, gewoon nul of 2 of 3, maar nee, sommige mensen verstaan de kunst om om eenvoudige vragen heen te praten. Een soort verbale diarrhee. Lekker stressen dus. Ook Nienke nog even tussendoor omdat haar baas had gezegd dat ze een meningitis had. Die had ze niet, gewoon gezonde blosjes op de wangen, maar nu kon ze wel even extra rust nemen (en ondertussen op de tilers van onze haard letten). De laatste hand wordt aan het huis gelegd. Wij hebben de shelves af, alle 70 vakken 4 x geschilderd, pfff. Het gezaaide gras begint op te komen (de kwarteltjes vinden het zaad heerlijk). Intussen is de stand tussen mij en de megpies 4-0. Heb er eindelijk wat weten te raken. Ik kon er een niet zo snel vinden in het donker (het worst 's avonds nu al snel donker) maar 's ochtends bleken andere dieren (possums? ratten? Australasian hawks?) er al korte metten mee gemaakt te hebben. Zie hier een ex-megpie. We blijven genieten van de ondergaande zon elke dag. Op onderstaande foto zie je net naast het midden Mount Taranaki (een beetje vaag), een echte vulkaan die we bij helder weer kunnen zien liggen. Verder nog wat plaatjes van andere avonden dat we nog even een stroll langs het strand deden. Driftwood altijd mooi gekleurd in het avond rood. Ons huis in het avond rood. en vervolgens nog wat avond zonnetjes.
De laatste patient komt weer eens niet opdagen. Inpakken dus en Nienke oppikken. Op weg naar Auckland voor een concert ( de oude van dagen James Taylor en Carol King, ze schijnen in Sydney een geweldig concert te hebben gegeven). Ook nog wandelen op Rangitito island, heerlijk. Volgende week verslag. Nu snel weg om eerst het kippenhok te dumpen dat net is afgeleverd op de praktijk. Cheers.