7 mei 2012: Over the moon

Deze week stond in het teken van de maan. Als het volle maan is gebeuren er allemaal rare dingen, zeggen ze. Iedereen zat dus te wachten op de voorspelde aardbevingen, vulkaan uitbarstingen, etc.

Behalve de fraaie plaatjes gebeurde er echter niet veel, of het moet een driejarige zijn die de spreekkamer binnenkwam en zei dat ze een 'lady doctor' wilde hebben (ze had ringworm op haar rug). Mijn boek, 'Het diner' van Herman Koch eindigde wel heel erg bizar, maar ik denk niet dat Hermans vooruitziende blik zover als de huidige maanstand ging. Ben er nog niet helemaal uit of ik dit boek moet aanraden. Herman snuift toch geen butaan of zo?

Deze plaat is gemaakt van het dek van Jeroen en Maartjes huis. We kijken uit over de baai van Wellington naar de maan bij zonsondergang. Hij was zo groot als nooit tevoren werd gezegd, maar de bovenste foto is toch gewoon een uitvergroting van een foto op dit zelfde dek gemaakt.

Net als dit plaatje van Wellington in de avond. Wij hebben 's avonds lekker in town gegeten met Jeroen en Maartje bij een heel klein restaurantje, Charlie Bill, met een uitstekende keuken. Echt heerlijk. Eigenlijk zouden we alleen maar 's avonds naar Welly gaan, maar, en nu moet ik toegeven dat er toch iets raars gebeurd was, wij moesten Guy en Liesbeth even helpen. Door het oog van de naald gekropen. Guy ging nog even een paar houtblokjes voor het haardvuur halen en terwijl hij terugloopt ziet hij de vlammen uit de schoorsteen schieten. Terwijl Liesbeth de 5 km onverlichte zandweg omhoog scheurt om de brandweer vandaar weer naar beneden te loodsen, verrichtte Guy met een tuinslang een wondertje door de brand op zolder te blussen. Een dag later toen we daar hielpen opruimen zag ik dat het geen 15 minuten langer had moeten duren. Het bouwpapier onder het dak was weggebrand en een aantal balken van de dakconstructie al doorgebrand. Was Guy een paar minuten later geweest dan had het hele dak in lichterlaaie gestaan. Design foutje van de schoorsteen maker. Ben zondag even op het dak geklommen om een stukje kippengaas rond de schoorsteen te bevestigen (we hebben het niet zo op geflambeerde vogeltjes). Eenmaal op de juiste hoogte aangekomen besloot ik, gesterkt door de helling van het dak en de betonnen driveway onder de 'verkeerde kant' van het dak, de eer echter toch maar aan de inmiddels bestelde de schoorsteenvegert te laten. Heb tuin slangetjes genoeg liggen, maar geen zin om de brandweer over onze maagdelijke driveway te laten rijden.

Anyway, 's ochtends eerst een babbeltje in Jeroen en Maartjes zithoek (who needs a TV), uitkijken op de filmset van 'de Hobbit' aan de andere kant van de baai.

Het ontbijtje was een genot hoewel ik vrees dat we mogelijk wat afgeleid leken tijdens de conversaties (een surplus aan broodkruimels rond het bord gaf te denken).

We waren nog op tijd thuis om de aloe vera te redden uit de handen van gras en bracken, en om de grond te bewerken voor de nieuwe vegie beds. Luid toegeloeid door de almaar brutaler wordende koeien die hun ongenoegen over het lage gras steeds luider verkondigen. De nieuwe kippetjes acclimatiseren inmiddels en hebben al kennis gemaakt met twee jonge egeltjes die sinds kort weer over de property (met een voorkeur voor de driveway) rondkruipen.

Natuurlijk moesten we daarna even bijkomen in de hottub die door de maan en de torches fraai verlicht werd.

Zelfs 's ochtends was de maan nog even aanwezig terwijl de zon Kapiti island oplichte.
Deze muziek had ik er mogelijk al eens opgezet, maar dan zonder Brendan Power. Het nummer is echter erg mooi en past bij deze week; Andrew White en Brendan Power met 'Talk about the moon'.
P.S. Hassan, bedankt voor je aardige bericht!