Het vliegtuig naar Auckland werd dus net gehaald. Op mijn advies had de stewardes contact opgenomen met Auckland om te melden dat we te laat waren. 'No worries' zei ze, we zouden genoeg tijd hebben. Bleek dat Auckland wel degelijk een busje had geregeld, maar de vliegtuigbemanning vond het niet nodig te vinden dit te vermelden (no worries immers) en daarom kostte deze 'reddingsoperatie' uiteindelijk alleen nog maar meer tijd. De tweede jet was echter ook te laat en dus waren we net op tijd. Beijing was een hele nieuwe ervaring. Ons doorreis formulier meldt dat we 'aliens' zijn. Nadat ik alle drie international transfer balies had geprobeerd bevond ik me in een rij voor domestic transfers (?) om vervolgens met de trein naar Terminal 3 (we moesten naar nr. 2, maar we kregen die kans niet eens) te gaan en via een trapje en een krakkemikke bus op onze bestemming aan te komen. De Spelen zijn duidelijk voorbij. Namen derhalve maar een coffee bij een Chinese Starbucks met Chantal, een toevallige reisgenote uit Paekakeriki, een dorpje om de hoek bij ons. De KLM deed zijn reputatie weer eer aan door een soort aziatische studentenhuisprak voor te zetten, begeleid door een zure sauvignon blanc/chardonnay combinatie (dat mens vroeg me echt wat voor witte wijn ik wilde terwijl ze er maar een had). Moest met enige nostalgie denken aan de aardige stewardes van Air NZ die me bij het verzoek om een tweede Pinot Gris de hele fles aanbood. Op Schiphol wisselden Suus en ik jassen en koppen koffie, waar ze die voor nodig had is me nu nog een raadsel.
De BBQ met mijn hockeyteam was een succes. Mooi om de oude mannen weer te zien (laatste match was zo'n dikke 20 jaar geleden). Het was zonneklaar waarom het tournooi (reden om een dag eerder in te vliegen) was gecancelled; 50+ blessures te over (overigens traint mijn tennisteam om dezelfde reden ook al een tijdje niet). De koffer met cadeaux en wijn was snel leeg en ik kreeg de indruk dat ze bevielen. Op zondag al meteen de traditionele dubbel tegen mijn schoonbroers en die trok ondanks de hitte nog een aardige schare publiek.
Geert Jan hield de score minitieus bij, meteen de tijd die dat koste benuttend om weer even op adem te komen.
Water, water, water!!! Wie heeft dit in vredesnaam verzonnen, tennissen bij 30 graden.
Geert Jan had zijn krachten verviervoudigd (nadat ik hem bij winst een flesje Palliser Estate chardonnay 2009) en met 7-6 (2), 7-6 (6) werden twee dagen spierpijn ingeluid.
Hollandse asperges in de tuin bij Murielle. Heerlijk.
Dinsdag mijn ouders meegenomen naar Den Haag. Eerst lekker bij Floor en Peter gelunchd. De rode draad door dit verhaal, het prachtige weer, was ook hier weer aanwezig. Dankzij Suus, Floor en Marjolein en Nicky zag het graf er mooi uit. Wat een maffe stad is Den Haag geworden zeg. Door de nog steeds overal aanwezige opgravingen lijkt het wel een aflevering van 'Time Team'. Naast de vertrouwde immer op rood staande stoplichten nu ook op de meest onverwachte plaatsen eenrichtingswegen. Zelfs in Scheveningen haven. Op de een of andere wijze toch bij Simonis beland voor een gezonde portie Hollandse zeetong.
Had ik al iets over het mooie weer gemeld? Reden genoeg om met Han, Maaike en mijn ouders lekker bij de Roetershof te gaan eten. Heerlijke culinaire hoogstandjes in een verder leeg restaurant. Crisis?
Food, food, food. Na een lunch met Klaas en Marjon (eindelijk de foto's van de 3 m. lange shark gezien die hij ving in de Marlborough sounds) nog een traditionele 27 delige Indonesische rijsttafel. Als ik terug in NZ ben mogen de piggies en chooks een week lang al mijn eten hebben. Nog te gaan: 1 tuinfeest en een BBQ. Daarna gelukkig weer de KLM!Heb inmiddels de koffer vol essentialia zitten, Ben nu de trotse bezitter van de altijd al gewilde EK tuin kabouter. Ook andere belangrijke zaken zoals schoenen, kleding, brilletjes, scheerolie, Bolsius kaarsen, lampen, cadeaux voor Nienke, nog meer cadeaux voor Nienke, aardigheidjes voor Nienke, oranje sokken, veters en petjes voor mijn tennisteam (we krijgen dit jaar voor het eerst oranje shirts van de sponsor), oordopjes, Nederlandse films, etc. Allemaal bij elkaar gesprokkeld ondanks de verzengende hitte. Intussen begint men hier in de EK sfeer te komen. Het feit dat we het songfestival weer in de eerste ronde mochten verlaten weerhield een legertje idioten niet de meest stompzinnige EK krakers uit te brengen die helaas door steun van ons slimme landgenoten de top 10 weer bevolken. Ik verwijs u naar de volgende You Tube pagina met een scala aan beschamende songs. En dat vlak voor de verkiezingen. Ik maak me wel zorgen!
_+Lucky+shot+bij+Whangaroa.jpg)