8 augustus 2016: films, films, films

Om te beginnen een fraaie tune van Mercedes Sosa, hier met 'Todo cambia'.

Ben weer even de zuider eilanders aan het helpen. En dus kon ik dit weekend de gelegenheid grijpen om het international film festival in Dunedin te bezoeken. De meeste films die ik wilde zien waren in het Rialto theatre. Nou denk ik bij Rialto altijd aan een kleine knusse cinema met goede films van het caliber 'Chocolat' of 'Amelie' . Niet deze Rialto. Het was ook te mooi om waar te zijn, Toen ik de cinema binnenging stonden er al rijen jongeren. Wow, wat goed dat die studenten ook naar dit soort films gaan. Helaas. De pukkel faces van het type 'ik heb vanmorgen mijn diploma schoenveter strikken gehaald' stonden in de rij voor 'Suicide squad', Amerikaanse bagger van het ergste soort!

En dus heb ik in een vrijwel lege zaal de mooie film Tanna gezien, een liefdes verhaal op het eiland Tanna in Vanuatu. De film 'Cameraperson' viel iets tegen. De avond had ik gereserveerd voor de Ierse kroeg waar ik de finale van de Super 15 tussen de Hurricanes (Wellington) en de Lions (Zuid Afrika) kon zien. Met twee andere Wellingtonians cheerden we te midden van de Highlander fans (Dunedin is een Highlander bolwerk) 'onze' ploeg naar de winst. Gaandeweg bleken de overige kroeg bezoekers toch ook wel sympathie op te kunnen brengen voor de Canes. Of was het omdat de Highlanders vorige week de halve finale van de Lions hadden verloren. anyway, 20-3 was duidelijke taal.

Zondag morgen begon ik met een ontbijt in het hotel. Niet helemaal zoals gepland want een bus Chinezen had echter als een zwerm sprinkhanen de ontbijttafel geleegd. Gelukkig waren ze blijkbaar minder dol op vruchten. De bios dag begon met de film 'Argentina', een musical met Argentijnse folklore muziek en dans.

St. Paul's cathedral on the left.

Een specimen van deze Pokemon jacht generatie (zag er tussen twee films in een tegen de muur van de cathedraal aanknallen) had mogelijk de verkeerde deur genomen en werd wakker twee stoelen van mij vandaan. Met een grote zak popcorn, hetgeen bij die Amerikaanse rotzooi wellicht normaal is, maar tijdens de mooie muziek wil je dat gekraak en gesmak niet echt horen. Nou was haar dominante braincel bezig met de popcorn en de andere haar vriendje en dus was er geen empathie voor de filmliefhebbers in haar buurt, laat staan aandacht voor de film. Heb de rest van deze aanrader dus maar een paar rijen verder op bekeken. Hier nog een heerlijk blues nummer van Luis Salinas; 'Una clima'. Deze man speelde ook in de film

Daarna was Thithi aan de beurt, een komisch drama in India, werkelijk een zeer plezierige film die je echt moet zien. Wat heerlijk dat je met een budget waarvoor je in Hollywood nog geen seconde film kan schieten, zo'n smakelijke film kan maken. Daarna zag ik 'Krigen', een Deense film over de zinloosheid van de oorlog en de onmogelijke link tussen de abslute waanzin van de oorlog, waar ook de Denen dankzij de Amerikanen en incompetente politici in beland zijn, en het TV buis thuisvolk.

Ik wilde nog gaan kijken naar 'Eat that question' over Frank Zappa, maar de temperatuur begon toch flink te dalen en met de voorspelde regen kon dat 'black ice' op de weg betekenen en dus ben ik toch maar aan de nog 2 uur durende reis naar Gore begonnen.

Nog een paar dagen te gaan hier, dan kan ik Nienke weer gaan lastig vallen in het ijzige noorden. Net even wat melk gehaald, te voet. Dan merk je meteen een van de grote problemen in NZ. Veel huizen hebben geen andere heating dan een houtbrander. Het gevolg is dat veel dorpen en steden 's avond door een wit grijze rook deken bedekt zijn. Geen lekker luchtje en niet lekker buiten lopen! Gegroet.