6 november 2007 (Bien, gefeliciteerd!!)

Vandaag beland in Te Kaha, richting de East Cape. Tijd voor mij om eens een berichtje hier achter te laten! Vanuit Tauranga zijn we maandagmorgen naar Whakatane vertrokken. Uiteindelijk zijn we na het missen van 'een afslagje' via Rotorua gereden. Niet gepland eigenlijk maar de route is wel de moeite waard. Langs de meren die daar liggen, over wegen die uitgehakt zijn uit de dichte bossen. Na enorme regen de avond ervoor in Tauranga was het weer redelijk, zodat we onderweg konden picknicken aan het laatste meertje. In Whakatane kochten we een paar wandelroutes en kletsen we met de mevrouw van de information. Over White Island onder andere, de tocht ernaar toe klonk uit ons boek al aantrekkelijk. We hadden niet geboekt omdat er slecht weer was voorspeld, ook voor vandaag. Daar bleek dat ze nu met 1 boot varen en dat gisteren de tocht is afgeblazen vanwege het weer. Hebben wij niets van gemerkt, maar vandaag zou het doorgaan. We besloten maar meteen te boeken met als idee dat hebben we dan binnen en dan merken we dat weer wel (dat weten we dan nu want nu regent het al uren).
Daarna een in een backpackers een kamer geregeld en vertrokken naar onze 'blind-tea-date' in Port Ohope. Een contact via mijn oom uit zijn studietijd dat heel geslaagd uitpakte. We voelden ons er helemaal thuis en welkom. Uiteindelijk bleven we eten, dronken een fles wijn en vertrokken om 10 uur 's avonds. Dat past helemaal bij ons, en ook bij deze fijne mensen. Dat zegt denk ik wel genoeg.
Vanmorgen vroeg de boot op richting White Island, de meest actieve marine volcano in NZ. Op de heenweg veel zeezieken, buiten met witte barfbags zullen we maar zeggen. Ik bleef lekker met de neus in de wind naar de horizon kijken maar even naar voren lopen lukte ook mij niet, meteen helemaal mis. Snel maar weer zitten dus. Op het eiland liepen we ruim 2 uur rond, de gidsen vertellen verhalen over de sulphur mine die daar was en over hoe de krater is gevormd, de laatste uitbarstingsnieuwtjes etc. Gelukkig hadden we allemaal een formulier ondertekend waarin alle responsibility wordt kwijtgescholden, hey you wanna walk on a live vulcano, it's not my idea.
Hoe dan ook, het was de moeite waard, enorme rookwolken, lopen op warme rosten, mooie kleuren en het geluid van een natuurlijke stoomwals. De krater was gevuld met prachtig lichtgroen bubbelend water. Na nog een rondje en wat meer verhalen terug op de boot, dit keer zonder golven dus geen zieken.
We zijn meteen doorgereden langs de kust en zitten nu in Te Kaha. Helaas in de regen, maar de kust is prachtig. Voelt als de middle of nowhere, er wonen hier weinig mensen en het is ook wel te begrijpen waarom. Heel mooi, maar remote en ruig, Maori Country. Veel eigen land van de Maori's en voor hen sacred lands. Toch om 6 uur maar gedacht we moeten ergens slapen en dat was maar goed ook, we konden nog net voor closing time een kamer krijgen bij een holiday camp en fish 'n chips bestellen. We hebben wat wandelplannen voor morgen maar zien net dat het slecht weer wordt, we zullen dus wel zien wat er gaat lukken morgen en waar we uitkomen.
Bye for now,
Nienke